...στην παλιά Θεσσαλονίκη: Η ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΩΝ "ΕΞΟΧΩΝ"

Λέγονταν η περιοχή μετά τον Λευκό Πύργο και μέχρι τη βίλα "Αλλατίνι". Ήταν γνωστή ως «Εξοχές», καθώς εκεί υπήρχαν κυρίως καλλιεργήσιμες εκτάσεις και κήποι, που σταδιακά άρχισαν να οικοπεδοποιούνται.

Έμεναν κυρίως εύπορες οικογένειες. Μεγαλοαστοί κάτοικοι της πόλης, βιομήχανοι, καπνέμποροι, επιχειρηματίες, τραπεζίτες, έδιναν έως και 40.000 λίρες για τις πολυτελείς κατοικίες τους.

Οι παραλιακές επαύλεις διέθεταν μάλιστα μικρές ιδιωτικές προβλήτες για τα μπάνια του καλοκαιριού. Χτίζονται όμως και πιο ταπεινές κατοικίες από λιγότερο εύπορους κατοίκους. Πολλοί από τους κατοίκους της περιοχής είχαν μικρές βάρκες που χρησιμοποιούσαν για να μετακινηθούν στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, να αγοράσουν είδη καθημερινής χρήσης και είδη πολυτελείας και κατόπιν να επιστρέψουν στις επαύλεις τους.

Τα σχέδια των περισσοτέρων αρχοντικών της περιοχής αναλαμβάνουν οι πιο γνωστοί από τους αρχιτέκτονες της εποχής εκείνης, όπως ο V. Poselli, ο P. Arrigoni, ο Ξ. Παιονίδης.

Κύριος οδικός άξονας, ήταν η λιθόστρωτη, ιστορική λεωφόρος των Εξοχών ή λεωφόρος των «Πύργων» ή των «Παραθαλασσίων Σπιτιών» (σημερινή οδός Βασιλίσσης Όλγας και η συνέχειά της προς το κέντρο της πόλης). Η αρχή της λεωφόρου «Εξοχών» ήταν μπροστά από τον Λευκό Πύργο. Η οδός συνέχιζε ανατολικά ως το τέρμα του τραμ (ιππήλατου στην αρχή), μέχρι το «Ντεπό» (Depot).

Από τα σωζόμενα αρχοντικά το πιο παλαιό υπολογίζεται ότι είναι το κτίριο που στεγάζει το Πολιτιστικό Κέντρο της Εθνικής Τράπεζας (Βασ. Όλγας 108) και το διπλανό του, το «κόκκινο σπίτι» το Chateau mon bonheur (Πύργος η ευτυχία μου).

Σήμερα η λεωφόρος των εξοχών που υμνήθηκε από συγγραφείς και περιηγητές δεν υπάρχει πια. Τη θέση της πήρε η οδός Βασιλίσσης Ολγας με τα πολυάριθμα αυτοκίνητα και τις πολυώροφες πολυκατοικίες που ισοπέδωσαν αρχοντικά και ολάνθιστους κήπους. Κάποια αρχοντικά περίπου 20 σώζονται ακόμα μέχρι σήμερα, άλλα σε καλή κατάσταση και χρησιμοποιούνται άλλα μισογκρεμισμένα...